• پيامبر اکرم صلي ‏الله‏ عليه‏ و‏ آله فرمود: مَنْ اَحْيا لَيلَةَ الْقَدْرِ حُوِّلَ عَنْهُ الْعَذابُ اِلَى السَّنَةِ الْقابِلَةِ؛کسى که شب قدر را زنده بدارد، عذاب تا سال آينده از او روى مي ‏گرداند.»

پيامبر اکرم صلى‏ الله ‏عليه‏ و‏ آله نه تنها در شب قدر بيدار بود، بلکه دهه سوم ماه مبارک رمضان کاملاً بستر خواب را جمع مي‌کرد و به عبادت مي پرداخت.

 حضرت على عليه‏‌السلام در باره شب قدرفرموده است: أنَّ رَسُولَ اللّهِ کانَ يطْوى فِراشَهُ وَ يشُدُّ مِئْزَرَهُ فِى الْعَشْرِ الاْءَواخِرِ مِنْ شَهْرِ رَمَضانَ وَ کانَ يوقِظُ أَهْلَهُ لَيلَةَ ثَلاثٍ وَ عِشْرينَ وَ کانَ يرُشُّ وُجُوهَ النِّيامِ بِالْماءِ فى تِلْکَ اللَّيلَةِ؛

رسول خدا صلي ‏الله‏ عليه‏ و ‏آله [اين چنين] بود که رخت‏‌خواب خويش را جمع مي‌کرد و کمر [همّت براى عبادت] را در دهه آخر از ماه رمضان محکم مي‌بست و هميشه اين گونه بود که اهل و عيالش را در شب بيست و سوم بيدار نگه مي ‏داشت و بر روى خواب رفتگان در آن شب آب مي‌پاشيد تا از درک شب قدر، و درک شب زنده‏‌دارى محروم نشوند.

 امام على عليه‏ السلام نيز در طول سال، شب هنگام آن گاه که شب پرده‏ هاى تاريکى را انداخته بود، بيدار مي ‏شد و مشغول عبادت و شب‏ زنده ‏دارى مي ‏گشت. اما در شب هاى قدر حال ويژه‏‌اى داشت و در بدترين وضعى که مسجد مدينه را آب و گل فرا گرفته بود، مشغول عبادت و شب زنده ‏دارى مي ‏شد و به ويژه در شب قدر آخر عمر خويش، حال فوق العاده عجيبى داشت.

• فاطمه زهرا عليه االسلام نيز آن قدر عبادت مي ‏کرد که امام حسن عليه‏ السلام مي ‏فرمايد:«ما کانَ فِى الدُّنْيا اَعْبَدَ مِنْ فاطِمَةَ عليهاالسلام ، کانَتْ تَقُومُ حَتّى تَوَرَّمَ قَدَماها؛عابدتر از فاطمه عليه االسلام در دنيا نبود؛ هميشه اين گونه بود که آن قدر به عبادت مي‌ايستاد که پاهاى مبارکش ورم مي ‏کرد.

• امام باقر عليه‏ السلام فرمود: «هر کس شب قدر را احيا بدارد، خداوند مهربان گناهان او را مي‌آمرزد.» و شيخ عباس قمى نقل کرده که «امام باقر عليه‏ السلام در شب بيست و يکم و بيست و سوم تا نيمه شب دعا مي ‏خواند و آن گاه به نماز مي‌پرداخت.»
• امام هفتم عليه‏ السلام نيز اهل شب‏ زنده ‏دارى و عبادت در طول سال بود. در زيارت‏نامه آن حضرت مي ‏خوانيم:«او شب ها تا سحر بيدار بود، و طلب آمرزش مي ‏کرد و هم دوش سجده هاى طولانى، چشم گريان و اشکبار، و مناجات بسيار و زاري هاى پيوسته و پي ‏در پى بود.» وقتى حضرت در غير رمضان چنان باشد، حالِ آن حضرت در شب قدر براى ما قابل توصيف نخواهد بود.

 

• احاديث امام صادق ‏عليه السلام درباره شب هاي قدر :
• قَلبُ شَهرِ رَمَضانَ لَيلَةُ القَدرِ«قلب ماه رمضان ، شب قدر است».
• مَن عَرَفَ فاطِمَةَ حَقَّ مَعرِفَتِها فَقَد أدرَكَ لَيلَةَ القَدرِ

 «هر كه فاطمه را  آن گونه كه سزاوار است، بشناسد ، بي ترديد شب قدر را درك كرده است.

التَّقديرُ في لَيلَةِ تِسعَ عَشرَةَ و الإبرامُ في لَيلَةِ إحدي و عِشرينَ و الإمضاءُ في لَيلَةِ ثلاثَ و عِشرينَ

مقدّرات در شب نوزدهم تعيين، در شب بيست و يكم تأييد و در شب بيست و سوم ماه [رمضان] امضا مي شود».

• راس السنة ليلة القدر يكتب فيها ما يكون من السنة الى السنة «آغاز سال (حساب اعمال) شب قدر است. در آن شب برنامه سال آينده نوشته مي شود».

التماس دعا